«جسد 16 مهاجر كُرد غرقشده در دريا، به عراق تحويل داده شد»، اين خبري است كه طي چند روز گذشته بهطور گسترده در رسانههاي جهان بازتاب يافت. صبح امروز، 12 دی ماه نیز خبری با عنوان «مرگ مادر پناهجوی افغانستانی در مرز ایران و ترکیه» به علت یخزدگی منتشر شد. ماموران محلی کودکان 8 و 9 سالۀ این زن را پیدا کردند، اما مادر به علت سرما جان باخته بود.
خبرهايي ازایندست که گويي به بخشي از زندگي عادي مردم منطقۀ خاورميانه تبدیلشده است و هر بار ناگوارتر و تلختر خود را به شنوندۀ خبر نهیب میزند که: «اینجا خاورمیانۀ غوطهور در خون است!». انسانها برای نجات خود، سرزمینی را در بقچهای جا میدهند و پیاده و با عزیزانشان در مسیر پناهندگی، بر سر جانِ عزیزشان قمار میکنند!
طي سالهاي گذشته با افزايش بحرانهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي و همچنين تيرهتر شدن چشمانداز آينده در كشورهاي منطقه خاورميانه جريان پناهجویی و پناهندگی از مبدأ اين كشورها به سمت كشورهاي توسعهیافته غربي با شدت بيشتري همراه شده است. البته مهاجرت از مبدأ اين كشورها به جريان پناهجویی محدود نمانده و بدتر شدن شرايط در اين كشورها موجب مهاجرت اقشار مختلف اجتماعي و يا افزايش احتمالي جريانهاي مهاجرتي از اين كشورها خواهد شد. عدم دسترسي به روشهاي مهاجرت قانوني براي طيف گستردهاي از مردم در نقاط مختلف جهان موجب افزايش مهاجرتهاي پرخطر و غيرقانوني در جهان شده است كه اين امر به افزايش مرگومیر مهاجران در مسيرهاي مرزي و دريايي منجر شده است. طبق آمار سازمان بينالمللي مهاجرت از سال 2014 تاکنون بيش از 45 هزار مهاجر در تلاش براي عبور از مرزهاي زميني و دريايي و به دلايلي همچون غرق شدن، عدم دسترسي به خدمات بهداشتي و غذا، خشونت و تصادفات و ... جان خود را ازدستدادهاند.
بیشک بدون بهبود كيفيت حكمراني و اجماع و حمايتهاي جهاني براي حل مسئله مهاجرت در اين كشورها نميتوان اميد چنداني براي توقف جريانهاي مهاجرتي از اين كشورها داشت و كماكان بايد شاهد بازگشت پيكرهاي بيجان بيشتري از مهاجران به كشورشان باشيم.